Kategoria bezpieczeństwa z perspektywy potrzeby oficjalnej definicji w aktach prawa

Juliusz Piwowarski, Anna Weber

[accordions]
[accordion title=”ABSTRACT”]Celem artykułu jest wskazanie, że pojęcie bezpieczeństwa, mimo obecności w licznych przepisach prawa polskiego od roku 1989, nie zostało do tej pory wyczerpująco zdefiniowane. W wyniku braku jednolitej definicji bezpieczeństwa w prawodawstwie polskim istnieje chaos pojęciowy w rozumieniu tego terminu. Bezpieczeństwo, jako antropocentryczny fenomen, może być definiowane na wiele sposobów, w zależności od dyscypliny naukowej, w jakiej jest rozpatrywane (nauki o bezpieczeństwie, prawo, socjologia, psychologia, historia, politologia, stosunki międzynarodowe i wiele innych nauk). Każda z nauk traktuje pojęcie bezpieczeństwa inaczej. Socjologia, jako nauka dysponująca szerokim aparatem pojęciowym, może zdefiniować pojęcie bezpieczeństwa w sposób, który zostanie wykorzystany w przyszłej ustawie o bezpieczeństwie narodowym. Autorzy pokazują, jak bezpieczeństwo funkcjonuje w wybranych aktach prawa RP: ustawach, Strategii Bezpieczeństwa Narodowego RP oraz rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 kwietnia 2010 r. Pozwala to wykazać, że chociaż bezpieczeństwo jest w tych dokumentach bardzo ważną kategorią, to jednak nigdzie nie pojawia się jego definicja. To sprawia, że obecne systemy prawa RP wymagają istotnego uzupełnienia, co najmniej w postaci umieszczenia w nich uniwersalnej definicji pojęcia bezpieczeństwa.[/accordion]
[accordion title=”ARTICLE INFO”]
Keywords
bezpieczeństwo, kultura bezpieczeństwa, porządek publiczny, bezpieczeństwo narodowe, akt prawa
[/accordion]
[accordion title=”DOWNLOAD”]PDF
HTML[/accordion]
[accordion title=”DOI”] 10.24356/SEL/22/5 [/accordion]
[/accordions]